खाकी वर्दीतील दर्दी कवी

 2010 साली लिहलेली मात्र अजूनपर्यंत कुठेच प्रदर्शीत न केलेली कविता नक्कीच आपणास आवडेल *बाराखडी* अक्षरांची मला  फार गंमत वाटते माझ्या मनाशी त्यांचे संगनमत वाटते   कधी उगारावी प्रेमाने त्यांच्यावर छडी तेव्हा बोलावी वाटते मला बाराखडी कधी येतात अक्षरे मनाच्या किनाऱ्यावर उकारांच्या बोटी वल्हवत  कधी अक्षरे भासतात पहारा देणाऱ्या सैनिकाप्रमाणे मात्रांची तलवार खांद्यावर घेतल्याप्रमाणे कधी भासतात ते पिसारा फुलविलेल्या मोराप्रमाणे मात्राचे तुरे डोक्यावर असणारे तर कधी भासतात ती खऱ्या मित्राप्रमाणे हातात हात घेऊन एकमेकांना सावरणारी कधी अक्षरे भासतात वेलांटीच्या टोप्या घालून विदुषकाप्रमाणे हसवणारी तर कधी अक्षरे भासतात कमरेवर हात ठेऊन आपल्यालाच दरडावणारी तर कधी अक्षरे भासतात कपाळावर कुंकू लावलेल्या नव्या नवरीसारखी कधी अक्षरे भासतात काना चा दरवाजा लावून गुपचूप शांत बसलेली ✍️✍️✍️✍️✍️✍️ PSI अजय दत्तात्रय चव्हाण खाकी वर्दीतील दर्दी कवी

28/08/2010 शनिवार रोजी लिहलेली ही सुरेख अशी कविता नक्कीच आपणास आवडेल * या कवितेवरून आपणास * * दर्दी कवीच्या कल्पनाशक्तीचा * * अंदाज नक्कीच येईल मित्रांनो.. * * प्रीतीचं मोहोळ * मनाच्या फांदीवर जेव्हा बसतं प्रीतीचं मोहोळ तेव्हा सुचली अचानक मला कवितेची ही ओळ हर एक उडणारी आशा मनातील विश्वास करते गोळा पोळ्यास जीव लावणाऱ्या फांदीचा स्वभाव मात्र भोळा फांदीपासून अलग जर कधी केले कोणी पोळे सुजल्याशिवाय राहणार नाहीत मग त्याचे दोन्ही डोळे फांदीच्या कानात मधमाशा गुणगुणतात प्रीतीचं गीत असेही ते दोघे कधी कुणासच नाहीत भीत आयुष्यभर फांदी पोळ्यातील कशी चाखू शकेल मध एक दिवस झालाच शेवटी त्यांच्या निस्सीम प्रेमाचा वध उडून गेल्या मधमाशा तरी पोळं तसंच फांदीला चिटकून मध नसलेल्या क्षणात ही त्यांचं प्रेम मात्र तसंच टिकून ✍️✍️✍️✍️✍️✍️✍️ PSI अजय दत्तात्रय चव्हाण खाकी वर्दीतील दर्दी कवी मो :- 8424043233