बंदिवान मी या संसारी



बंदिवान मी या संसारी

बंदिवान मी या संसारी
तुझवीन क्षण विषारी
पीत असते काळीज भारी
माझीच मी होते वैरी

तुझवीन मी काही नाही
होई अंगाची लाही लाही
मनात येते काही वाही
तुही का ते दुरुनी पाही

मना लागला तुझा लळा
तुझ्या संगतीचा नाद खुळा
तुझा तो अल्लड चाळा
कशी विसरू माझ्या बाळा

कधी न स्वप्नात वाटले
जे नको ते दुःख भेटले
तेव्हा प्रेम मनास पटले
अन नयनी अश्रू दाटले

उरली ती इच्छा मनी
नाही आता माझे कुणी
वाट पाहते प्रत्येक क्षणी
तुमची आवडती चिमणी
✍️✍️✍️✍️✍️✍️
अजय दत्तात्रय चव्हाण
खाकी वर्दीतील दर्दी कवी
मो :- 8424043233

टिप्पण्या

Very Nice म्हणाले…
अप्रतिम सरजी
Very Nice म्हणाले…
अप्रतिम सरजी
Unknown म्हणाले…
खूप सुंदर कविता सर 🙏 🙏 ❤️
Vishal Deore म्हणाले…
मस्त झाली आहे कविता सर जी
Avinash Madane म्हणाले…
खूप छान..जय हिंद 🙏🏻
Bhatu More म्हणाले…
खूपच छान
🙏🙏👌👍
Mahesh Ghanwat Patil म्हणाले…
Mast

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

सेवानिवृत्ती समारंभ

दुनियेची रीत