खाकी वर्दीतील दर्दी कवी

होताना मी निवृत्त हरले माझे चित्त नजर फिरवावी तिकडे डोळ्यासमोर धुके आहे अश्रू झालेत बोलके  शब्द मात्र मुके आहे डबडबल्या डोळ्यांनी मी आज निरोप घेतो तुमचा काही चुकलं असेल तर गुन्हा पोटात घाला आमचा खूप चढ उतार पाहिले माझ्या या नोकरीत रक्तपेक्षा जिवलग नाती साठवली काळजाच्या पोकळीत आज जड पावलांनी जेव्हा सोडतो आहे मैदान आठवतो तो क्षण भरतीचा होतो जेव्हा नादान जगण्याचा संघर्ष अन वेगळं अस्तित्व मिळालं बदलून गेलं जीवन असं नोकरीच सत्व मिळालं अंगावरची वर्दी हि उतरून जाईल आज तीच्यामुळेच शोभून दिसला हा जीवनाचा साज वडीलांसारखे  अधिकारी अन भावासारखे सहकारी लाभले आज हर्ष होत आहे मनातून पण विरहाचं दुःख मात्र दबले आज पुष्पगुच्छ तुमच्या हाती अन टाळ्यांचा गडगडाट आहे एकट्याचाच प्रवास इथून पुढे जीवनाची बिकट वाट आहे जीवनाची बिकट वाट आहे अजय द चव्हाण  उर्फ (राहुल) खाकी वर्दीतला दर्दी कवी 8424043233

                            मेरा वचन ही है मेरा शासन 

                                               तुझ्याशिवाय नाहीच                           पाहिलं कुठलं स्वप्न                          तुझंही आहे काम ते                         नयनात तसचं जपणं अजय दत्तात्रय चव्हाण उर्फ राहुल खाकी वर्दीतील दर्दी कवी 8424043233

पोलीस मी तर आहे एक सामान्य पोलीस.........  सण उत्सव साजरे करतात लोक सारे पोलीस मात्र देतात  रात्रंदिवस पहारे                    समाज रक्षणासाठी                    शक्ती सारी दिलीस........                    मी तर आहे एक सामान्य पोलीस.. कधी दंगली कधी जाळपोळ तर कधी होतात बॉम्बस्फोट जबरी दरवेळी वाट पाहतात आमची आव्हानाने खोदलेल्या कबरी                   या आव्हानांसाठी जिद्द ही                   पराकोटीला नेलीस.....                   मी तर आहे एक सामान्य पोलीस.. संसार आधी की कर्तव्य आधी मनात दुविधा असते मरणाला कवटाळतो आम्ही इच्छा आमची विधवा असते                  अशी का भावनांची               ...

                        तुझ्या हळदीच्या हाताने                       माझं सारं  अंग झालं पिवळं                       हृदयातून पाझरणारं आपलं                          प्रेम अजूनही कोवळं अजय द. चव्हाण उर्फ राहुल खाकी वर्दीतील दर्दी कवी 8424043233

          हनुमंतप्पा हे प्रत्येक काळजाचा ठोका चुकविलेल्या हिमस्खलनात शहीद झालेल्या जवानाचे नाव या शूरविरास माझ्या या कवितेमधून भावपूर्ण आदरांजली जय हिंद                   बर्फाच्या गादीखाली  दडपला जरी देह बर्फाच्या गादिखाली दडपला जरी देह आवरत नाही ना हा देशसेवेचा मोह हे भारत माते तू घेतलंस तुझ्या कुशीत सामावून शाहिद म्हणून झालो अमर  कोण घेईल हिरावून तुझ्या थरथरत्या हाताचा आई नाही आता नशिबी घास या हिमाच्छादित पदराखाली गुदमरतोय ना श्वास ताईच्या डोळ्यातील आता कोण पुसेल अश्रू आईसारखीच मयाळू ती मी कसा विसरू तिरंग्यामध्ये लपेटण्याचं भाग्यचं असतं निराळं सलाम भारत मातेला जे माझ्या नशिबी मिळालं नाही झालो महात्मा  नाही झालो संत फक्त शहीद म्हणून राहुद्या तुमच्या हृदयात जिवंत *अजय द चव्हाण* उर्फ (राहुल) *खाकी वर्दीतला दर्दी कवी* 8424043233

* मैत्री म्हणजे * मैत्री म्हणजे....                 सुखाचा सागर                  ओतप्रोत भरलेली                  प्रेमाची घागर मैत्री म्हणजे....              आपुलकीचा झरा              मनोकामना पूर्ण करणारा               तुटता तारा मैत्री म्हणजे.....                आठवणींचा पाझर                 अंगावर झेललेली                पावसाची पहिली सर मैत्री म्हणजे....                 हृदयातील धडधड                  पालवी फुटण्याआधीची                  पानांची पडझड मैत्री म्हणजे.....    ...

कर्ज म्हटलं की....... कर्ज म्हटलं की अंगावर येतो काटा रक्ताळलेल्या अश्रूंच्या कोसोदूर वाटा राबराब राबल तरी मनासारखं पिकत नाही कर्जाच पारडं इतकं जड काही केल्या झुकत नाही कधी कडक उन्हाळा तर कधी पाऊस होतो जास्त जगणं होत महाग मरण मात्र स्वस्त कर्ज असलं की माणूस होऊन जातो लाचार दुःख भरल्या मनाचा करतो कोण विचार कर्ज डोक्यावर म्हटलं की लागत नाही झोप उमेद संपते जगण्याची अन गळ्याभोवती रोप अजय दत्तात्रय चव्हाण उर्फ (राहुल) खाकी वर्दीतील दर्दी कवी 8424043233

तुझी आठवण कधी....... तुझी आठवण कधी पुनवेची रात होते  आवडीने खावा असा  गोड दहीभात होते तुझी आठवण कधी नाजूक वेलीवरची कळी होते आकाशाच्या गालावर उमटलेली चांदण्यांची खळी होते तुझी आठवण कधी स्वप्नामागे धावणाऱ्या  मनघोड्याची नाल होते थंडीत लपेटून घ्यावी अशी उबदार शाल होते तुझी आठवण कधी दुधावरची साय होते बोट धरून चालावी अशी गोंडस लेकराची माय होते तुझी आठवण कधी समींदराची लाट होते दाटून आलेल्या हुंदक्याची अश्रूरूपी वाट होते तुझी आठवण कधी दूत बनून येते विरहात जळणाऱ्या मनाला क्षणभर सुखावून जाते                                                    अजय द. चव्हाण                                                        उर्फ   (राहुल)     ...

एक ही धर्म मानवता मंदिर मे भी जाते  मस्जिद मे भी जाते  ये जात पात के भेद हमको नही  हैआते  एक ही थाली मे हम खाते है खाना मानवता ही धर्म है यही है हमे सिखाना कभी दरगाह कभी मंदिर  तो कभी बौद्ध विहार एक होकर ही तो हम मनाते हर त्योहार  इस जाती पाती के जंजीर मे हमे नही है जकडना  एक होकर ही है हम सबको आगे बढ़ना क्यो उलझते रहते है हम आपस के ही झगड़े मे मोके का गलत फायदा उठाते है कुछ लोग ऐसे ही बिगड़े मे अजय तो यही कहता है बंद करो ये भेद जाती पातीका  हो कोनसे भी धर्म का  साथ न छोड़ो अपने साथिका ना बाटो तुम मानवता को निले भगवे ओर हरे रंग मे लहू का एक ही रंग है  हर एक इन्सान के अंग मे 🙏�🙏�🙏�🙏�🙏� अजय दत्तात्रय चव्हाण उर्फ राहुल खाकी वर्दीतील दर्दी कवी 8424043233

प्रेम करावं तिच्या.............. प्रेम करावं तिच्या मादक पाणीदार डोळ्यावर मधुर सुरात गाणाऱ्या कोकिळेच्या गळ्यावर प्रेम करावं तिच्या नाजूक कोमल ओठावर झुळझुळ वाहणाऱ्या शेतातील पाटावर प्रेम करावं तिच्या बारीकश्या नक्षीदार बिंदिवर पाखरू गात असलेल्या आंब्याच्या फांदीवर प्रेम करावं तिच्या हळव्या चेहऱ्यावर सैरभैर वाहणाऱ्या  उनाड वाऱ्यावर प्रेम करावं तिच्या काळ्याभोर लांबलचक केसावर सुगंधाने भारलेल्या मोगऱ्याच्या वासावर प्रेम करावं तिच्या मूर्तिमंत सौन्दर्यावर लाटांच गीत गाणाऱ्या अथांग दर्यावर प्रेम करावं तिच्या सरळ नाकाच्या दांडीवर निसर्गाच्या कुशीत अन गवताच्या मांडीवर अजय द चव्हाण उर्फ (राहूल) *खाकी वर्दीतला दर्दी कवी* मोबाईल नंबर 8424043233

                                            परियोंकी राणी Dedicated to my lovly baby doll Anushka रुठो ना तुम ऐसे ओ परीयौनकी राणी तुम बिन अधुरी है  मेरी जीवन कहानी तुम रुठो तो  रुठ जाते है ये चाँद सितारे आँसू भी आ जाते है पलकों के किनारे तुम रूठे तो  रूठ जाती है हर एक कली तुम्हे पाकर ही तो मुझे दुनिया की सारी खुशी मिली तेरा ये झूठा गुस्सा  और गालोमे हँसी की लहर एक दिन सुना सुना हो जाएगा तेरे पापाके खुशियोंका शहर एक बार तो हसले इन नाज़ुकसे गालोमे झूलने दे पापा को खुशियोंके झूलोमें बहोत ही खूबसूरत दिखता है तेरे गालों  का ये डिंपल  तू ऐसीही मुस्कुराती रहे हो जाये ये जीवन और भी सिंपल *अजय द. चव्हाण* उर्फ राहुल  खाकी वर्दीतील दर्दी कवि 8424043233

                         उन्हात पाऊस पडत होता                           पावसात ऊन पडत होतं                           खरोखरच आज माझ्या                             मनासारखं घडत होतं                               कोणी हसत होतं                               कोणी रडत होतं                             नकळत का होईना                            या खेळात फसत होतं             हा ऊन पावसाचा खेळ पाहून ...

  माझी आई   (लक्ष्मी) आई फक्त एकच तू मला सांग तुझ्या कष्टाचे ग आई  कसे फिटतील पांग दिवस रात्र कष्ट करून  थकला तुझा देह कधीच तुला वाटला नाही  श्रीमंतीचा मोह काडी काडी जमवून तू  संसार केलास उभा कष्ट तुझे माहित त्या  निळ्याशार नभा शरीर थकलं तुझं  कष्ट हि होईना तुझ्या डोळ्यातील अश्रू  माझ्या हृदयात माइना काळ्या मातीच्या गाभाऱ्यातून  सोन पिकवलस तू मोलमजुरी करून  परिस्थितीला झुकवलस तू काळ्या मातीत झिरपल्या तुझ्या असंख्य घामाच्या धारा तुझ्या हृदयात अनुभवला मी मायेचा प्रेमळ झरा तुझ्या सोबत शेतात राबण्याचा वेगळाच आहे हर्ष नकळत लाभतो मला तुझ्या सहवासाचा परिसस्पर्श तुझी सेवा करूनच आई होईल मी धन्य जन्मोजन्मी तुझ्याच पोटी  आई घ्यावा मी जन्म ✍✍✍✍ अजय दत्तात्रय चव्हाण उर्फ (राहुल) खाकी वर्दीतील दर्दी कवी मो. 8424043233

बाप आईचे तर सर्वच गात असतात गोडवे बाप नावाचं कोडे सांगा कोण सोडवे घरातील कर्ता धरता तो कुटुंबाचा आधार असतो आई जीवनाचा गाभा तर बाप जीवनाचा सार असतो आपल्याला काही झालं तर त्याचंच हृदय चिरत बाप नावाचं कोड उलगडायला अख्ख आयुष्य सरत स्वतः घेऊन पोटाला चिमटे कुटुंबाचे भरतो पोट कष्ट करतो घाम गळतो सुकतो त्याचा ओठ आपले सर्व लाड खरतर बापच पुरवत असतो आपण जिंकलो आयुष्याच्या शर्यतीत तर  तोच तर मिरवत असतो पोरीच्या लग्नाची व मुलाच्या नोकरीची त्यालाच असते चिंता कर्जाच्या ढिघार्याखाली होतो आयुष्याचा गुंता आपली अधुरी स्वप्ने तो पाहतो मुलांच्या डोळ्यात लहान लेकरासारखा सामील होतो तो या आनंदाच्या सोहळ्यात कीतीही संकटे आली तरी  तो कधीच डळमळत नाही आई कळते हो आपल्याला  पण बाप कळत नाही आयुषयाची लढाई जिंकण्यासाठी तोच तर नेतो पैलतीरी नाव का कुणास ठाऊक उमजत नाही  हा बाप नावाचा गाव  अजय दत्तात्रय चव्हाण उर्फ (राहुल) खाकी वर्दीतील दर्दी कवी 8424043233

खाकी वर्दी के दर्दी कवी   पुरी दुनिया जान जायेगी अब    इस खाकी वर्दी के दर्दी कवी को  अभितक थी अंजान  ऊस   उभरती छबी को  लिखा है मैने भी  मासुम दिलोंके दर्द को  वतन के लिये शहिद हुऐ  ऊस वीर मर्द को  माँ कि ममता को भी सजाया है  मैने अपनी कलम से  पिया तरसती मिलन को  जैसे अपने बलम से  लिखी है मैने भी  खाकी वर्दी कि यातना को  देश के लिये लढ सके  ऊस युवा चेतना को  कभी लिखी है मैने  कर्जं के निचे दबे  किसान कि जज़्बात को  जो चढ गया सुली छोडके  नंन्ही परियो के हात को कभी कलम से निकली है मेरे  बालकविता कि बरसात  और दिल मी छुपे ऊन  हर एक रीश्ते कि मन कि बात  अजय हि कह गया था कभी  मंजिल मेरी आखोमें  और जुनुन मेरे रग रग में होगा  कलम मेरी तलवार और  दिलमे झाशी का प्यार होगा  हर एक दिल में गुंजेगी अब  मेरी लिखी रचनाए  पढके उनको जो  हर एक जान सुकून पाए  अजय दत्तात्रय चव्हाण...